БИКӘР, бикәргә «зря, напрасно; безрезультатно; без дела», себ. (Тумашева 1992: 173) бикар «ялган; буш сүз», башк. (БТДҺ: 48) бикәр «сәбәпсезгә» < фар. бū к׳āр «эшсез; нәтиҗәсез, кәрсез». Бикяр сүзе мөселман төрки телләрендә еш очрый.