БЕТ-Ү I, себ. пөйт- «закончиться, кончаться» ~ мар., чув. пĕт- id. < гом. кыпч., гом. угыз. бит- (к.-калп. пит-), уйг., тув., як., алт. бүт-, хак. пүт- (> башк. бөт-), сары уйг. пут-, путе- ~ монг. бүтэ- «бетү, тәмамлану», уйг., кырг., алт. һ.б. кайбер шивәләрдә «бетерү, тәмамлау» (к. ЭСТЯ II: 152–154) < (тат. диал.) бүйт-, пүйт- id. ниндидер бор. фигыльнең (*бүй-) йөкл. юн. Räsänen 1969: 93; Федотов II: 426 (барча мәзкүр авторлар тат. диал. пөйт- яңгырашын белмиләр).

Бет- продуктив нигез: бетеш-ү, бетер-ү (< беттер-ү), бетем, беткен (диал. «бетүгә барган»), беткесез һ.б. (икенчел дериватлар да шактый).