БЕТЕК тар. «записка; письменный документ, расписка һ.б.» < чыгт. һ.б. (Будагов I: 242) битик, битүк, уйг. бидик, бидүк һ.б. id. ~ алт. бичик, пичик < бор. төрки (ДТС: 103) bitig «язу; китап» ← biti- «язу», к. Бөти, Пичәт.

Дерив.: бетекче – элекке тат. һәм төрки дәүләтләрдә канцлер, хәрби инспектор (писер генә түгел). Иске тат. бетке «кечкенә язу, хат», бетеклә-ү, беткелә-ү «язу» һ.б. К. Velidi: 290.