БЕРАВЫК[бĕраw ы̌қ] «некоторое короткое время, в течение такого времени». К. шаян җырда Гел үземә булыр әле Ятлар сөйсен беравык. Монда аwық < гар. äwқ «вакыт аралыгы; кичектерү».

Нәкъ ш. ук мәгъ. берқаwым (ЗДС: 116) сүзендә қаwым < гар. қаwм «аягүрә; шундук». К. Кыям һ.б.