БЕЛЕКЧЕ, белемче «знаток обрядов, народной медицины и т.п.», гом. төрки билигчи ~ билгүчи «гомумән белгеч», к. ДТС: 99–100. Бу сүзләр бор. заманнарда ук Европа телләренә дә кергән. К. бор. рус. блехчий «тимерче» < болг. *биләхчи id. Фасмер I: 174.