БЕЛГЕ «специально сделанный признак, марка для опознания»; «знание необходимых правил, сведений» – бу ике мәгънә ике тарафтан килеп бирелгән. К. добр. (Dobr. I: 317) bĭlgi (нәк татарча әйтелә) «белергә тырышу; белем, гыйлем, культура; белергә, белемгә омтылыш» < гом. кыпч. билги id.

Дерив.: белгесез «әдәп-хәя кагыйдәләрен белми торган (кеше)», нишләптер белге, белгесез сүзләре сүзлекләргә кертелмәгән, бәлки билге сүзе җитәр дип уйланыладыр. Ләкин белге белән билге бераз аерымлана: белге махсус ясала, билге исә махсус ясалмаска да мөмкин. Белге бирү «инструкция бирү».