БӘХИЛ II, диал. (cеб., ЗДС: 97) бақыл «скряга, скупой» ~ каз. бақыл < гар. бäх�ūл «бәхел, саран»; бихәл (ﺑﺣﻝ)дән үзгә буларак, икенче төр – каты х� (ﺥ) белән языла ягъни бүтән тамырдан. Федотов I: 415. Тимергалин: 89–90.