БӘХӘС «спор» < гар. бäхäç «тикшерү; бәхәсләшү»; к. ш. ук фар. бах�с id. Мар., удм. бäхäс, бäкäс < тат. (Гордеев I: 188).

Дерив.: бәхәсле, бәхәссез; бәхәсләш-ү.