БӘЙГАТЬ [бәйғәт] тар. «присяга (на верность)» < фар., гар. бäй‘ат id. ш. ук «кыйммәтле нәрсә сатып алганда кул кысышу яки кул сугышу» – гар. бй‘ «кул бирешү, сатып алу» фигыленнән (Redhouse: 165). Төп мәгъ. тат. бәйгать бирү тәгъбирендә дә чагыла.