БӘҖ «паз (в срубе)» – ошбу яңгырашта (бәҗ алу фраземасында һ.б.) төньяк-көнб. Башкортстанда, пас-йек «бәҗ-җек» парлы сүзендә Себердә (ЗДС: 520) кулланыла. Рус. паз сүзеннән килә дияргә монда бәҗнең фонетик йөзе һәм рус сүзенең үзенең канәгатьләндерерлек этимологиясе юклыгы комачаулый. К. ш. ук башк. бажым, бажыу «бәҗ», базау «ырмау; ырмаулау», төркм. диал. (ТДГДС: 30) баҗоv «иң кечкенә арык, сугару канавы», алт. диал. (Баскаков 1972: 240) пас ал – «бәҗ алу» (ихтимал, татарчадандыр). Арытабан ачык түгел (чаг. фар. бäст «бәй, эләктергеч» һ.б.).

Рус. паз үзе болг. теленнән булса кирәк (бор. рус кенәзлекләрендә болгар осталары эшләгәнлеге билгеле).