БАЯУ[баºйаw], диал. (Арсланов 1988: 75; Арсланов 1992: 117; Тумашева 1992: 167) пайаw «спокойно; покой; нельзя, спокойно!» (вежливое предупреждение) – *байа-у фигыленең исемләшкән формасы, ул фигыль исә бай-у (к.) фигыленнән ясалган, к. монг., бур. бай- «бер урында яшәп тору», байл- «килеп урнашу, тукталу», абазин. (< кыпч.) байаура- «килеп тукталу», кырг. байы- «савылуны туктату (сыер тур.)» һ.б. Төр. baygın «һушсыз; тып-тыныч», bayıl- «һуштан язу; тынычлану» сүзләренең нигезе bay- «бөтенләй тынычлану» булса кирәк. К. ш. ук башк. (БҺҺ II: 37) байан «чәчәк аткан дала (җәйләү урыны)» ~ каз. байан «тыныч; тукталыш» һ.б. Чаг. Бая.