БАТКАК «грязь, слякоть» ← бат-у; бу мәгънәдә сөйләшләрдә сүзләр күп: баткын, баткалак, батлак, батмак һ.б. ~ кырг., каз., чыгт. батқақ, угыз. батғақ, батақ, ком., к.-балк., төркм. батмақ, нуг., каз., к.-калп. батпақ. Рус. баткак тур. Фасмер I: 134; Аникин: 122.

Дерив.: баткаклы, баткаксыз; баткаклык һ.б. Ш. ук мәгъ. якын баткалак сүзе бар.