БАЛГА «поперечный топор; боевой топор; кувалда» ~ башк. балға «агач ую өчен аркылы балта», каз. балға, кырг., уйг. балқа, уйг. диал. балоқа «зур чүкеч» << аккад. pelakku «сугыш балтасы, айбалта», чув. пулле «аркылы балта» турыдан-туры тат. балгага баглы түгел. Гомумән, бу сүз бөтен Евразиягә таралган (бу хәлгә аның бизәлгәнлеге ярдәм иткән), к. тунг.-маньч. палуга, яз. монг. һаlиха (к. ССТМЯ II: 313) һәм икенче тарафта грек. pelekys «ике яклы балта» һ.б. К. Палач.