БАКЧА «сад; огород» > башк. бақса, чув. паҳçа id. < фар. бағча, вағиче «кечкенә баг». Бу сүз күп телләргә кергән, к. кр.-тат., төр. bahçe, нуг., каз. бақша, Кавказ телләрендә бакча, бағча һ.б. Мар. пакча, бакча, удм. бакча, морд. М. пакся «артбакча, яшелчә (бәрәңге) бакчасы» < тат. Ахметьянов 1989: 52; Федотов I: 392. Рус. бакча, бахча һ.б. тур. Аникин: 112 (бай әдәбият күрсәтелә).

Дерив.: бакчалы, бакчалык һ.б.