БАЙСАК диал., тар. «личный охранник владетеля» (к. Иҙеүкәй менән Мораҙым. Өфө, 1994: 272); «полицейский, вышибала» < монг. байсаг, байысагал «суд тикшерүчесе», к. ш. ук диал. (кас.) байсактай «зур гәүдәле, әзмәвер» (к. ТТДС I: 65), чаг. тув. байыса – «җинаять тикшерүдә сорау алу, шаһитләрдән сорашу», байсаакчы «тикшерүче». Бу сүз монгол хакимияте, Алтын Урда заманнарыннан калган булса кирәк.