БАГЫШ иск. «преподношение» ~ кар., каз. бағыш id. < фар. бäх�ш «бүләк бирү» < авест. baxš «өлеш кертү» baγа «өлеш» тамырыннан (к. Бага ). Бу тамырдан < госм., чыгт. бағышла-у «кемгәдер атау», бағышлы «бүләк бирүче; өлешле» сүзләре ясалган; к. ягн. baxš, baxšak «бүләк итү; ярлыкау, кичерү» (ягъни «мәрхәмәт бүләк итү») (ЯТ: 230). К. ш. ук диал. (ТТДС I: 63) багышла-у «охшату; дип карар итү», багышлы «охшаш». К. Бәхшеш.