БАГДАШ, себ. (Тумашева 1992: 166) пағдаш  – способ сидения с перекрещенными ногами, добр. (Dobr. II: 439) mandaş (< maŋdaş): mandaş qurmaq id. ← төр. bagda-, бор. төрки (ДТС: 77) baγda-, badγa «аяк чалу (төп һәм күч. мәгъ.), аяк чатмаштыру». Багдаш (исем) белән беррәттән кр.-тат., төр. bağdaş- «катнашу, кушылу» фигыле дә актив кулланыла. Сәер сүзләр. К. ЭСТЯ VII: 22–25 (бик күп параллельләр күрсәтелә). Бәлки бор. алынма нигездәндер («Будда кебек утыру»мы?). Морфологик җәһәттән *бағыт «бәйләм» (багыт-а-ш) булырга мөмкин.