ӘШКӘР диал. «множество, толпа; войско» (Тумашева 1961: 233), «солдат; толковый» (Арсланов) ~ чув. эшкер, эшкерĕ «толпа, войско» – чаг. тат. диал. әскәр < гаскәр (с > ш күчеше монда нуг.-каз. ш > с авазын «кайтарып» шылаштыру нигезендә килеп чыккан булса кирәк).