ӘФЬЮН[әфйун] «опиум» < гар. < грек. οπıοv «сут, үсемлек сөте» οπο-ς «сут» сүзенең кечерәйтелгән формасы; грекча опионны римлеләр опиум дип аңлаганнар. Шулай итеп, әфьюн бор. грек чыганагына якынрак, «дөресрәк». Грек. οπ- нигезе ахыр чиктә рус. (> тат.) сок «сут» сүзе белән гомоген икән, к. Kluge: 668.