ӘҮСӘК [әwсәк], диал. (ТТДС I: 550) әсәк, әчәк «плита; очаг» ~ башк. (БТДҺ: 227, 230) әсәк, әшәк «кечкенә мич, учак», чув. ыс, ăвăс, евĕс «түгәрәк капкач», ăвсак «плита», кырг. öсäк «тимер өчаяк» (Будагов I: 136) ниндидер öс тамырыннан.