ӘТМӘ (ТТДС I: 548; БТДҺ: 428) «перепонка между пальцами плавучих птиц; намет, сеть; силок; задвижка» ~ мар. äтма, атма, чув. атма «әтмә, челтәр, ятьмә һ.б.ш.», морд. алтма id. чув. ат- < әт- < *әлт- «үрү, типчү, чапраз ясау», к. уйг. әт- «төймәләү; ишергеч белән бикләү». К. Ятьмә.

Әтмә продуктив нигез: әтмәлә-ү «аннан-моннан гына эләктереп эшләү; сыйфатсыз гына ясау» (> мар. атмала- «үрү, чормаштыру»); әтмәчә «аннан-моннан эшләнгән нәрсә» һ.б.