ӘСӘР «произведение; впечатление; признак, след» < гар. äçäр id. äçäрä «махсус эз калдыру» тамырыннан. Шуннан ук тәэсир. Әсәрлән-ү тат. телендә ясалган. Чаг. ш. ук тат. диал. әсәртә «йок; зәгыйфь калдык».

Дерив.: әсәрле, әсәрсез; әсәрлән-ү.