ӘРЕШ II, диал. (ЗДС: 215) иреш, «основа тканья» ~ башк. иреш, кырг., төркм. эриш (төркм. иреш-арқаг «буйлык-аркау»), гом. кыпч. арыш id., төр. (Будагов I: 28; Steuerwald) arš, arıš «әреш; тәртә, өзәңге», каз., хак. арыс «тәртә; параллель ике арата; арба, чана; дуаль мөнәсәбәттә торган ике кабилә»; тат. диал. арыш таягы «аюбаш таягы (туку урдынында (тукылган тукыманы урап бару өчен ясалган валны фиксацияли торган таяк)», Воробьёв Н.И. Примитивный тип татарского ткацкого стана // Материалы центрального музея ТАССР. Казань, 1927) < бор. төрки (ДТС: 53, 58) arïš, arïs-arqaγ, aruš, «буйлык».

Бу сүзләр тур. күп язылган. Күпчелек тикшеренүчеләр алар аршын сүзенә тамырдаш һәм Һиндстан телләреннән таралган диләр.