ӘРӘЧӘ диал. (Вәлиди I: 272) «суть, сущность» ~ башк. әрәсә id. ТТАС (2005) «ярдәмлек, кулланмалык; адвокат» мәгъ. бирә. Андый мәгънә реаль булса, әрәчә төр. araç «чара, васита» сүзе белән гомоген (асылда фар. сүзе).

Дерив.: тат. диал. әрәчәлә-ү ~ башк. әрәсәлә-ү «туйда кәләшкә ярдәм итү». Бик үк ачык түгел. Чаг. Арчала-у.