ӘПЕН диал. «человек с неосторожными движениями; увалень»; шуннан ук тат. диал. апын-топын,  (ЗДС: 85) әпен-талау, әпен-чөпөн, әпен-төпен,  чув. аппăн-тĕппĕн, кырг. апан-тапан, апыл-тапыл «игътибарсыз (хәрәкәт итү)», тат. диал. әбен-төбенү  «бәрелеп-сугылып йөрү» (Вәлиди I: 29). Чаг. Алпан-тилпән.   |