ӘҢКӘМӘ, әңмәй, әңгез, әңкес, әңке-төнке «глуховатый, непонятливый, глуповатый». Чаг. бор. төрки (ДТС: 174) eŋ- «гаҗәпләнү; каушап калу», ш. ук (ДТС: 28–31, 45) ajïγ, aŋïγ, aj̃ïγ «явыз ахмак, бозгын; бозым» ← *aj ~ aj̃̃ (ань) «бозымлау». Төр. eŋgebe, eŋgeme «тигезсезлек, чокыр-чакыр» һ.б.? Мондый өзек-өзек мәгълүматлар буенча сүзнең тамырын-үсешен билгеләү кыен.