ӘНЧЕК «собачка; щенок; зверёк» ~ төр. enik, enicik id., к. ш. ук чув. анчăк, алт. аңчақ, тат. диал. (к. Будагов I: 74) аңчық «кечкенә ерткыч» бор. гом. төрки – аң «хайван, ау шәе» сүзеннән. Чаг. ш. ук аз. (АДДЛ: 219) әних, бор. төрки (ДТС: 174) enük «көчек, ерткыч баласы». Федотов I: 50–51 (шунда ук төрле фаразлар һәм әдәбият күрсәтелә).