ӘМАНӘТ «препоручение; вклад (в сберкассу); доверенное имущество (ценность)», тар. «заложник, аманат» (к. Эфендиева: 50–55) < гар. äмāнäт id. формаль төгәллектә – «аманлык, әманлыклар», к. диал. әман, аман ~ гом. мөселман төрки аман «исән-сау; сак бул; ая, кызган!» Бу сүзгә имин, иман, мөэмин, тәэмин сүзләре дә тамырдаш. Будагов I: 91. Рус. аманат, иманат тур. Аникин: 85.