ӘЛЧЕ II, әлчи, әлце диал. (ЗДС: 81) «нарядный, гордый» < (безнеңчә) болг. (эпитафияләрдә сакланган) әлчи < куман. әлти, алти «изге бикә, изге хатын», төркм. элти «ишан хатыны». Чаг. ш. ук төр. elci «илче».

Идиома: әлче салу «баш киемен кырый салу».