ӘКӘЙ (ЗДС: 79) «головной убор молодухи, украшенный монетами» ~ мар. (Гордеев I: 68) äкäй id., шуннан тат. диал. әкәй «мари хатын-кызы». Тат. баш киеме мәгъ. әкәй марилардан ерак җирдә теркәлгән. Бу сүз хәйкә (к.) белән бердәй булса кирәк.