ӘЙ-Ү, эй-ү диал. «сказать, заявить; петь речитативом; рассказывать сказки» – себ. диалектларында сакланган бу сүз (иртәк әй-ү «әкият сөйләү») тат. диал. (Тумашева 1992: 19) ай- < уйг., бор. төрки (ДТС: 25) aj- «әйтү, сөйләү, җырлау» сүзеннән (ЭСТЯ I: 111–112). Шуны әйтергә кирәк, әй-, эй- (палаталь) варианты тат. телендә генә түгел, борынгыдан килә – ул угыз телләрендә дә очрый: «Кыйссаи Юсуф» дастанындагы Йусуф әйде «Йосыф әйтте» ул әйтте дигәннән кыскару-садәләшү түгел, ә турыдан-туры әй- сүзеннән. К. Әет, Әйт-ү.