ӘДЕП, диал. әдүп (Троянский: 3, 98), әлеп, башк. әҙеп, уйг. әдип «подшивка по краям одежды», «эчлек; кием кырыеның эчке ягын беркетеп тегелгән шал, тасма» < фар. һäмдӯх�т, фар. диал. һäмдӯфт «кушып тегелгән нәрсә» сүзеннән. К. ш. ук иске тат. атып «атның корсак каешы» (Будагов I: 9).

Дерив.: әдепле; әдеплә-ү.