ӘВЕР-Ү[әwĕр-] «превращать» (более употребителен страдательный залог әверел-ү «превращаться») ~ тат. диал., башк. диал. әүер- «әйләндерү» – гом. төрки (к. ЭСТЯ I: 227–231; ДТС: 189–190; Радлов I: 931, 933, 1811) эбир-, эбүр-, эвүр-, эгүр-, төр. еvir-, чув. авăр-, мар. (< төрки) авыр-, авур-, агур- ~ хак. ибĕр- «әверү; әйләндерү; әйләнү, чорнау; тегермән тарттыру» – бор. бер фигыльнең (*әү- <* эг-) йөкл. юн. формасы булса кирәк. К. Әвернә, Әвеш-түвеш. Федотов I: 26–27. Чаг. Әүрә-ү.