ӘБЕЗ (ЗДС: 74–76) миш. «старая женщина» с множеством частных значений: әбзәңкәш, әбзәни, әбзәңки «дәвәни; кайнана», кайбер сүзләрнең мәгънәләре төп абыз < хафиз мәгънәсеннән читкә китә: әбестәтәй «каенсеңел», әбестәтә «каенана», әбестүти «иреңнең апасы»; әбезчичи «әнинең хатын-кыз туганы, кардәше». Шул ук вакытта кайбер сөйләшләрдә әбзәй, әбзә, әбзи «абзый; абый».

Абыз ~ әбез нигезенең болай тармаклануы – тат. теленә генә аеруча хас кызыклы күренеш. Палатальләшү процессы әбә ~ әби сүзе тәэсирендә барлыкка килгән (ул сүз исә бөтенләй икенче тамырдан).