ӘБДӘН, әптән, әптәм, абдан диал. (ТТДС I: 516, 539; БҺҺ II: 224) «бөтенләй; һич тә, бер дә, башала», каз. әбден, чыгт. әбдан id. < фар. āбāдāн «яхшы, шәп; әфарин!» ди Будагов (I: 108). К. ш. ук иске тат. әбәдән «мәңгегә» < гар. äбäдäн id. ← äбäд «мәңгелек». Монда контаминация күзәтелә. Dobr. I: 3; ҚТАС: 13.