ӘБӘГӘР, диал. (ЗДС: 74) әбегәр «хилый; изможденный» (әбәгәрлән-ү, әбегәрлән-ү «остановиться в измождении») ~ үзб. диал. (ЎХШЛ: 23) әбгәр «ыгы-зыгы», кырг. абыгер «азап» һ.б.ш. –төр. epher, гар. äбһäр, «аорта; кан тамыры; йөрәк тибү» сүзеннән булса кирәк. Себ. тат. (Будагов I: 6) абугар «ярым үлек» каз. сөйләшләреннән (тәүдә әбәгәрсез < әбһәрсез булган). Будагов (II: 391) әбегәр сүзен гар. äфкар «уйга калу»дан ди.