Тэтимол 2015

АЯЗ[аºйаз] «ясный; ведренный» < гом. кыпч. айаз, көнч. төрки айас «аяз; салкын; суык» ш. ук (кырг., кр.-тат., куман., госм.) «ай яктысы» (к. Радлов I: 214–216) ~ мар. айар > ойар ~ чув. ойар > уйар id. К. Аяз-у. Ахметьянов 1989: 4.



Предыдущая статья            Следующая статья