АЯ[аºйа] «ладонь, кисть руки; приспособление для очистки кудели – широкий гребень, укрепленный на прочной основе» < гом. кыпч., төркм. айа (ешрак «кул чугы» мәгъ. очрый), к.-балк. айаз id.; к. ш. ук бор. төрки (ДТС: 25; Боровков: 45) aja < aa, ada < ara (?) «рәшәткә». Саян төрки (Рассадин 2008: 188) айа «капкын төре (рус. самострел)». Ихтимал, Аяк I белән тамырдаштыр.

Дерив.: аяла-у «көнҗәләне һ.б.ш. ая белән чистарту».