АШ I«суп; пища; пир (в религиозных и семейных праздниках)» < гом. төрки аш (хак., нуг., каз., к.-калп ас) id., ш. ук тат. диал. (брб.) аш «арпа; бөртекле иген» (шул мәгънәдән ашлык ) фар. āш < санск. аçа «аш, бутка; сый; ритуаль сый» сүзеннән исәпләнә (Радлов I: 583; Севортян I: 211–212; Pokorny: 28). Шул ук вакытта төрки аш сүзен кор. al «бөртекле ашлык» сүзе белән чагыштыралар (Рамстедт: 178). К. Ашлык.

Аш төрләре тур. ЗДС: 67–71 (бик тәфсилле).

Дерив.: аша-у һәм аның деривациясе.