АУК[аºwқ], аwык [аºw ы̌қ] (Тумашева 1992: 32) «заяц». К. Насыйри (ЛТ I: 33) аwық «ауланган хайван» сүзе бар ди. Әмма бу шикле: тат. авық дип ивуқны – кечкенә дала боланын (аның баласын) да атыйлар (к. атаклы «Ивук кыйссасы»). К. Аулак.