АТ-У «бросать, кидать; стрелять, пропустить челнок через ряд основ» < гом. төрки ат-, аат-, як. ыт- id., бор. төрки (ДТС: 65) at-, āt- «ату; куып җибәрү; качыру» < бор. төрки (ДТС: 20–21) aγït- id. aγ- (ДТС: 16) «күтәрелү; очып китү» сүзенең йөкл. юн. Бу күчешләр һәм сүзьясалышлар бор. һәм хәз. төрки телләр материалында бик ачык шәйләнәләр. К. ш. ук чув. ут- < от- «ату» (< тат.) һәм ывăт- << *агыт- (< болг.). К. Агыт-у, Атын-у. Räsänen 1969: 31; ЭСТЯ (Севортян) I: 199–200; Федотов II: 469–470.