АТЛЫК-У(атлыгу, атлыкты) «рваться (в дело, в бой и т.п.) < атыл-ык-, ягъни ат-у сүзенең интенсивлык формасыннан, чаг. өзү – өзлегү, тыю – тыйлыгу, чөю – чөйлегү, язу – язлыгу һ.б.; -лык//-лек фигыль аффиксы гомумән -ыл-ык//-ĕл-ĕк итеп таркатыла, ягъни төш. юн. кушымчасы -ыл//-ĕл һәм интенсивлык форманты -ык//-ĕктән гыйбарәт.