АТ I«лошадь» < гом. төрки ат, аат, тув. аът «ат, алаша» < бор. төрки, монг. ағта, ахта (к. иске тат. ахтачы «конюх») < фар. ахта «алаша» сүзеннән дип исәпләнә, ләкин бу фикер шик астына алына (к. ЭСТЯ I: 197–198). Бор. төрки, фарсы һәм сугдлар эшкә-менгегә башлыча печтерелгән айгырлардан файдаланганнар (чаг. ш. ук алаша → лошадь «гомумән ат»). К. Атан, Аткый, Атла-у, Атлыкса . Чув. ат > ут тур. Федотов II: 293; Тимергалин: 36–37.