АС-У «повесить, свесить; кипятить, варить» (казан асу) < гом. төрки ас- > чув. ос- > ус- id. (кайбер телләрдә «кайнату» мәгънәсе өстенлек итә) ~ бор. монг. as- id. К. Räsänen 1969: 28; ДТС: 59; Федотов II: 289.

Дерив.: асыл-у (→ асылдыр-у, асылын-у ); астыр-у; аскы (нәрсәнедер асу җайланмасы); асмалы, асылмалы һ.б.