АРТ-У I«увеличиваться; переходить меру, быть слишком по размерам; превышать» > мар. (Гордеев I: 151) арташ, удм. диал. (Насибуллин: 106) äртънъ «арту, зураю» < гом. кыпч., гом. төрки, бор. төрки (ДТС: 55–56) art- id. (бу сүз танырлык шәкелдә чув. һәм як. телләрендә генә юк). К. ш. ук Будагов I: 25–26.

Э.В. Севортян фикеренчә (ЭСТЯ I: 181–182), арт- фигыле бор. *ар- «артык булу» фигыленең йөкл. юн.; ул бу сүзне арт II «йөкләү» сүзе белән берләштерүгә каршы. Ләкин без бу фикергә кушылмыйбыз. К. Артык.

Дерив.: артыр-у, артым, артыш.