АРКАДАШ «сотоварищ» – арка < бор. төрки arqa «арка, терәк, таяныч; тыл» сүзеннән. Аркадаш сүзе күп иске һәм яңа төрки телләрдә «иптәш» мәгъ. килә. Чаг. Аркасында. Диал. аркалан-у «кемнең дә булса көченә, ярдәменә таяну» һ.б.