АРЗУ иск., кит. «страстное, дорогое желание; мечта», диал. (Тумашева 1992: 37) әрзү (< әрзүле) «гордый; высокомерный» ~ төр. һ.б. arzu id. Иске әд. телдә күпмәгънәле һәм киң деривацияле бу сүз (Будагов I: 27) фар. āрзӯ ← арз бор. ир. arg «бәя» сүзеннән, к. Арзан.

Иске тат. һ.б. арзуман «кадерле дус» < фар. āрзӯмäнд id. Бу сүзләр тур. ЭСИЯ I: 218–220.

Арзу сүзе элек кызларга, ә Арзуман егетләргә кушыла торган исем булган. Арзамас шәһәренең атамасы да кеше исеменнән килсә кирәк. (Арзунмазза «татлы теләк»). К. түбәндәгене.