АРГАМАК «аргамак, породистая лошадь» < гом. кыпч., төркм. арғамақ, арғымақ, уйг. арғымақ, үзб. диал. арғумақ ~ монг. аргамаг id. Э.В. Севортян буенча (ЭСТЯ I: 171), кырг., тув. арғы-, ком. аргу- «эре адым белән чабу, ыргу» сүзеннән. Ләкин бу фигыльнең икенче мәгъ. дә бар. к. Аргыш.

Аргамак сүзе мәҗүсилек объекты: мар. аргамак, чув. архамак > урхамах «корбанга чалына торган ат» (бор. кыпч. – татарлардан булса кирәк). Федотов I: 289; Ахметьянов 1989: 18.