АРАТА, әрәтә «перекладина; ступенька лестницы; поперечина, рама» ~ мар. арата, чув. арата > урата id. Чаг. бор. төрки (ДТС: 50–51) arata «вакыт аралыгы», ара сүзеннән, ләкин ясалышы ачык түгел (монг. аратай «аралы»?). Ара ның үзен дә арата дип атау бар (бу аратада «бу арада»). Федотов II: 284.