АРА I«промежуток, расстояние; между» < гом. төрки ара id. бик ихтимал, бор. төрки ar- «аеру» тамырыннандыр (чаг. яр – яра, әйлән – әйләнә), к. ДТС: 50–52. Чаг. ш. ук бор. төрки, үзб., каз. һ.б. арал «утрау». ЭСТЯ I: 162–167.

Ара исеме белән тат. диал., төр. ара-у «(арала-у) эзләү» бердәй булса кирәк (исем-фигыль бердәйлеге). Чаг. ш. ук Ара II .